موقعیت جغرافیایی و طبیعی
شهرستان رشتخوار با وسعت 3597 کیلومترمربع و مرکزیت شهر رشتخوار با دو بخش مرکزی و جنگل در شمال شرق ایران و 200 کیلومتری جنوب مشهد واقع شده است. ارتفاع این شهرستان از سطح دریا 1140 متر است و از سمت شمال با تربت حیدریه، از غرب با مه ولات، از جنوب با شهرستان‌های خواف و گناباد و از شرق با شهرستان‌های خواف و زاوه محدود می‌شود. تأثیر نوع و جهت ارتفاعات نقش قابل ملاحظه‌ای در نوع اقلیم منطقه بر عهده دارد، به طوری که جهت شمال غربی، جنوب شرقی ارتفاعات تا حد بسیار زیادی از شدت توده‌های سرد شمالی کاسته است. در عوض خصوصیت دالانی دشت، باعث نفوذ هر چه بیشتر توده‌های باران زا غربی می‌شود. از رشته کوه‌های مهم موجود در جلگه رشتخوار می‌توان به کوه شکسته گله‌بند، کوه‌بند بیشه، کوه‌چل، کوه کاوج، کوه سماق، کوه در قلعه و کوه سفید اشاره کرد. این شهرستان دارای آب و هوای خشک و کویری است.
پیشینه تاریخی
منطقه رشتخوار به استناد کشفیات و بررسی‌های باستان شناختی از هزاره های چهارم و پنجم ق.م. مسکونی بوده است. بدون تردید سرزمین رشتخوار در گذشته خود همواره مسکن و مأوای ساکنان این منطقه بوده است، و در سیر تحولات تاریخ بیش از 3 بار مکان شهر تغییر یافته که سه مورد آن محرز و هویدا است. و شهر قدیم در شرق شهر جدید واقع شده و خرابه های آن هنوز نمایان است. در اعصار تاریخی بویژه در دوره پارتیان و ساسانیان جزء مناطق فرمانروائی آنان در خراسان به شمار می آمد. از آثار باقی‌مانده در مناطق مختلف آن از دوره خوارزمشاهیان، تیموریان و صفویان بر رونق و آبادی این ناحیه در آن روزگار صحه می گذارد. علاوه بر آن رشتخوار در سده‌های دوازدهم و سیزدهم هجری نیز به دلیل توجه حاکم وقت “سلطان علی خان قرائی” در زمره مناطق آباد خراسان به شمار می رفت.